Page 19 - Hekim Sözü (Sayı 24) Ocak-Haziran 2023
P. 19

DOSYA


            Şimdi yıkım çok, ekip az … İlk günler   boş salonun çıkarttığı “ses” yok… sadece
            sanki enkaz altındakiler bize doğru bağı-  ölüm sessizliği ve tüm salona bırakılmış,
            rıyor, “GERÇEKTEN ORADA BİRİLERİ    parkelere serilmiş 80-90 kadar siyah ceset
            VAR MI?”                            torbası...
            Gücümüz ne kadarına yettiyse, sayımız   Hepsi bizim canımız, hepsi kardeşimiz,
            ne kadarına yettiyse, enerjimiz ne kadarı-  hepsi yitirdiğimiz değerler…
            na yettiyse, çabalıyoruz…
                                                Ahhh diyorum, ahhh… Bir maçı izleye-
            Tofaş basketbol takımının kulüp dokto-  cek seyirci yerine kim bilir ne maçların
            ru olarak çok sayıda kapalı spor salonu   oynandığı parkenin serinliğine serilmiş
            görmüşümdür. Bizim salon ezberimde,   bunca cansız beden…
            deplasmanlara gittiğimizde önce takım-                                    Aklımızdan belki hiç
            ların salonlarına bakarım, takıntı belki   Döndüğümden bu yana bir salona girmiş   çıkmayacak olan,
            hep bizim salonla karşılaştırırım. Kimini   değilim. Takımla birlikte ilk maça gitti-
            beğenir, kimine “bizim salon daha güzel”   ğimde de, ne hissedeceğim bilmiyorum…  ilk günlerde yıkımın
            duygusuyla tepeden bakarım.         Salonlarımız sıra sıra serilmiş “cansız   çok, ekiplerin sayı-

            Seyirciye bakarım, doluluk durumu-  canlarımızın” bekleme mekanı değil,   ca yetersiz olması
            na bakarım, coşkuya bakarım, sonra   güzel güzel maçlar çıkarttığımız/oynadığı-  nedeniyle, her enkaz
            maça bakarım. Bazı salonları son anda   mız salonlar olsun.
            attığımız sayı ve kazandığımız maçların   Şimdi hayat normal akışına dönecek,   başında kendi en-
            coşkusuyla hatırlarım. Bazı salonları işler   enkazdan çıkanlar benzerini 99 Gölcük   kazlarına müdahale
            yolunda gitmeyip maç farka doğru gidin-  depreminde yaşadığımız, Van’da yaşadı-  taleplerinin ısrarı ve
            ce “şu maç bitse de gitsek” duygusuyla   ğımız çadırlarda / çadırkentlerde çok zor
            hatırlarım.                                                               bizim ekip olarak
                                                koşullarda hayata tutunmaya çalışacak.
            Ama kapalı spor salonu dediğin spor   Bizim aklımız hep onlarda kalacak.  bu taleplerin hep-
            mekanı, kazanılan/kaybedilen maçlar,                                      sine destek verme
            seyirci, atmosfer, oyuncu, hakem falandır   Dönüp hatırladığımızda, gittiğimiz he-
            işte…                               men her enkazda, halktan onlara destek   şansımız olmaması
                                                olmamızı isteyen talepler aldık. Minnet   nedeniyle “dinleme
            Şu an unutmak istediğim tek spor salonu   ve şükranlarını dile getirdiler, hayır duası
            var; Kahramanmaraş Kapalı Spor Salo-  ettiklerini sıkça söylediler.       yapılan ve umut
            nu…                                                                       olan enkazlarda”
                                                Aklımızdan belki hiç çıkmayacak olan,
            Enkazdan canlı çıkarttığımızda ne kadar   ilk günlerde yıkımın çok, ekiplerin sayıca   öncelikli çalışmamızı
            umutlanıyor ve mutlu oluyorsak, cansız   yetersiz olması nedeniyle, her enkaz
            bedenlere ulaştığımızda bir o kadar   başında kendi enkazlarına müdahale   izah etmeye uğra-
            hüzünlenip, kahrolduğumuz saatler,   taleplerinin ısrarı ve bizim ekip olarak bu   şırken yaşadığımız
            günler…
                                                taleplerin hepsine destek verme şansımız   mahcubiyet olacak…
            Maraş Merkez, Azerbaycan Bulvarı, plaza   olmaması nedeniyle “dinleme yapılan ve   Bu dert sanırım hep
            enkazında, içimiz titreyerek enkaz altın-  umut olan enkazlarda” öncelikli çalışma-
            dan bir cenaze daha çıkartıyoruz. Diğer   mızı izah etmeye uğraşırken yaşadığımız   kalbimizin, aklımızın
            cenazelerde olduğu gibi “ceset torbası-  mahcubiyet olacak… Bu dert sanırım hep   bir yerinde kalacak.
            na” büyük bir acıyla yerleştirerek dört   kalbimizin, aklımızın bir yerinde kalacak.
            kişi torbayı enkazın ilerisindeki parka
            götürüyoruz.                        BU SON OLSUN!
            Yakınları yok. Kim bilir belki de onlar
            da enkazın altında ve soğukluğunda
            bekliyorlar. Teşhis edilemeyen cenazele-
            rin hepsinin bir mekanda toplandığını ve
            cenazeyi oraya götürmemiz gerektiğini
            söylüyorlar.

            Hemen arka sokaktaki Kahramanmaraş
            Kapalı Spor Salonu’na giriyoruz.

            Potalar hala yerinde, ilginç salon yıkılma-
            mış, parkelerde topun yere vurulduğunda


                                                                                    OCAK-HAZİRAN 2023  hekim sözü  17
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24