Page 38 - Hekim Sözü Nisan-Haziran 2024

öykü

Ömrümün soğuk kışları

Sosın Fisli *

Günler sonra kızı annesinin ona emanet ettiği şalını getiriyor.
Aldığım en ağır hediye. Boğazıma büyük bir yumru oturuyor.
Kendi hastalığına rağmen beni dert eden Ayten Teyze’nin hastane odasında
bana zafer işareti yaptığı fotoğrafı kazınıyor aklıma.

993 Diyarbakır kışı. Yoğun yağan kar
yağışı nedeniyle okullar tatil edilmiş,
1sabah mahmurluğuyla çizgi film seyre-
derken annem geliyor. Alt kattaki komşuya
Lice’nin köyünden hasta bir çocuk getirilmiş,
ona uğramış. Köy yolları bir haftadır kardan
kapanmıştı, babası çocuğu getirebilmek için
sabah sırtına alıp ana yola kadar karlara bata
çıka birkaç saat yürümek zorunda kalıyor.
Ana yola varınca da saatlerce zemheri soğukta
bekliyorlar, yine de şanslılar kurtlar çıkmamış
yollarına! Bingöl’den gelen bir yolcu dolmuşu
alıyor onları, öyle varıyorlar Diyarbakır’a. Bu
zorlu yolculuğun ardından hastanede zar zor
muayene ediliyor. Zatürre için ilaçlar yazılıp
eve gönderiliyor, tabii kalacak yer olmadı-
ğından köyden bir tanıdığın evine geliniyor.
Annesi köyde kaldığından annem uğruyor
çocuğa, günden güne kötüleşiyor durumu.
Elektriklerin kesik olduğu yine buz gibi bir
sabah kaybediyor hayatını, köy yolları açılıp
annesi gelememişti daha. Annem komşularla
odun götürüyor, buz gibi havada cami avlu-
sunda su ısıtılıp yıkanıyor bedeni, gelemeyen
annesinin yerine sarıyorlar o cılız bedeni. Ne
bir ağıt yakılıyor ardından, ne de bir yas yeri
kuruluyor. Diyarbakır’ın kenar mahallesindeki
mezarlığa öyle sessizce defnediliyor. Sırtındaki
yükü toprağa veren baba usulca geri dönüyor
köye. Hafızamda birkaç soğuk sabah aralığın-
da, ateşler içinde annesini sayıklayan, isimsiz
hasta bir çocuk olarak kalıyor.

* Dr., Aile hekimi

36 hekim sözü NİSAN-HAZİRAN 2024