Page 46 - Hekim Sözü Ekim-Aralık 2024

ÖYKÜ

ben Ragıp’ın nasıl bir adam olduğunu henüz bilmiyorum. anabilim dalı girişinde asıldığında aynı gruba düştüğümüzü
Bile bile tuzağa düşer miyim? Yemek başladı, herkes mutlu. görünce çok heyecanlandım. Pratiklerde ister istemez bir di-
Sonra Ragıp kulağıma eğilip “Sibel’in en sevdiği şarkı ne?” yalog başladı. Sonra esprilerime güldüğünü fark ettim. Hatta
diye sordu. Düşündüm aklıma gelmedi, “Valla bilmiyorum” pek de komik olmayanlara bile. Bir gün pratikten çıkarken
dedim. Bu kez dönüp Sibel’e sordu, o da bir şarkı adı söy- çimenlerin üzerinde bir kedi gördü. Kucağına aldı. “Sever
ledi. Ragıp gidip şarkıcının eline, üzerine yazdığı peçeteyi misin sen de kedileri?” diye sordu. “Çok severim” dedim
tutuşturdu. Şarkıcı söylemekte olduğu parça bittikten sonra (O güne kadar kafasını okşadığım kedileri toplasan bir elin
“Şimdiki şarkıyı Sibel Hanım’a armağan ediyorum” diye parmaklarını geçmezdi). Keyiften mırıldayan kediyi sevmem
anons etti. Mekânda oradan buradan alkış sesleri duyul- için bana doğru uzattı. Tepki verirse yanlışlık olmuş gibi
du. Şarkı başlayınca Ragıp, Ayşe’yi dansa kaldırdı. Ben de yapabilmek için elimin yarısı kedinin, yarısı onun elinin
Sibel’i. Laf olsun diye “Bu şarkıyı sevdiğini bilmiyordum” üzerine gelecek şekilde koydum. Elini çekmedi, gülümsedi.
dedim. Demez olaydım. “Bilmen için önce sorman, sor-
man için de merak etmen lazım” diye azarladı. Neyse ki Babasıyla ilk karşılaşma günüm yaklaşırken, Sibel bana
ortam karanlık olduğu için kulaklarıma kadar kızardığımı uzun bir “yapılacaklar ve yapılmayacaklar listesi” çıkarmış-
kimse fark etmedi. Bu arada Ragıp’la Ayşe bizden farklı bir tı. Asla kareli gömlek giymemem, pencerenin yanındaki
kategoride dans ediyorlardı. Ya da bizimki dans değil başka lacivert berjer koltuğa oturmamam, bacak bacak üstüne
bir şeydi. Ragıp, Ayşe’yi döndürüp omuzlarına yatırıyor atmamam, nereye varacağı belli olmayacağı için politika
sonra ters yönde döndürüp ayağa kaldırıyordu. Arada bir konusu açmamam (provokatif soru ihtimali yine de yüksek-
bize bakıp göz kırpmayı da ihmal etmiyordu. Bu taraklarda miş), caz plaklarına (babası bana uzatmadıkça) dokunma-
bezi olmayan ben ise (Sibel’in de yoktur ama bunu o zaman mam, ancak caz konusu kesinlikle açılacağı için en azından
henüz bilmiyordum) kazık yutmuş gibi salınıp duruyordum. birkaç cümle edecek kadar ansiklopedik bilgi sahibi olmam
Zaten aklım da Sibel’den yediğim lafta kalmıştı. “Kesin (John Coltrane hayranı olduğu için kısa biografisini okumuş-
ertesi sabah ayrılırız, bari son gecenin tadını çıkartayım” tum) bunlardan bazılarıydı. Sağlık konularına özel merakı
modundaydım. Oturduktan sonra sırıtarak “Oğlum tıp olduğu için okulda gördüğümüz değişik hastalar, olaylar ve
fakültesinin en güzel kızını tavlamışsın daha hangi şarkıyı hocaların vizitte anlattığı ilginç anektodlar da bir şekilde
sevdiğini bilmiyorsun” diye laf soktu. O anda aklıma “Yanı- araya sıkıştırılırsa iyi olurdu. Ama bunların mutlu bir şekilde
lıyorsun, yalnızca tıp fakültesinin değil tüm üniversitenin” ve iyileşme ile sonuçlanması gerekiyordu.
demek geldi. Bunun üzerine Sibel masanın altından elimi
tuttu, kalbimdeki mengene biraz gevşedi. Gecenin finalinde Karşılaşmamız hiç de korkutucu olmadı. Benim gördüğüm
zeybek havası çalındı (Bunu da ayarlamıştı kesin). Bizimki en titiz, ritüellerine sıkı sıkıya bağlı insandı. Sağlık takıntıları
hemen ortaya fırladı. Onunla birlikte kalkan birkaç erkek ve kaygıları üst düzeydeydi. Ancak entelektüel olarak zengin
rekabet edemeyeceklerini anlayıp tekrar oturdular. Ragıp’ın ve bunu çevresine alçak gönüllüce, karşıdakinin gözüne sok-
oynaması bitince salonda bir alkış tufanı koptu. İsteksizce madan yayabilen biriydi. İlerlemeye, gelişmeye ve çalışmaya
ben de alkışa katılmak zorunda kaldım. tutkun bir aydınlanmacıydı. Bir dost olarak sonuna kadar
güvenilebilecek ve insanı hiçbir koşulda yüzüstü bırakma-
“Üniversitenin en güzel kızı” filan olmayabilir ama Sibel gü- yacak bir adamdı. Yaz-kış sabah 6’da kalkar, Bostancı’dan
zeldi. Okulun daha ilk günlerinde ilgimi çekmişti. Bu ilgi git- Caddebostan’a kadar yürüyüp eve dönerdi. Evde karısının o
tikçe artarak ikinci sınıfın ortalarında platonik aşka dönüştü. yürüyüşteyken hazır etmiş olduğu yoğurt, portakal suyu ve
O sırada Sibel’in benim varlığımın farkında olduğudan bile bir dilim kızarmış ekmekten oluşan kahvaltısını yapıp ofisi-
emin değildim. Amfide hep aynı sıraya oturur ve gümüş ren- ne giderdi. Her zaman sakin ve analitik düşünürdü. Sesini
gi tel gözlükleriyle dikkatle dersi dinlerdi. Gözlüklerinin ar- yükseltmez ve belki hukukçu olmasının da etkisiyle her ola-
kasından gözleri daha çarpıcı görünür, bana cam bir kutuda yın arka planında ona yol açan başka etmenler olabileceğini
korunan nadir mücevherleri çağrıştırırdı. Sabah geldiğimde düşünürdü. Bir şey anlatıldığında yaptığı analizlere hayran
ilk baktığım yer amfinin girişindeki askılıktı. Bordo paltosu olur, neden benim aklıma gelmediği için hayıflanırdım.
asılıysa içimi bir sevinç kaplardı. Paltonun yakasında gümüş
rengi kuyruğu yukarı doğru kıvrık oturan bir kedi rozeti Kayınpederimi ilk karşılaştığımız andan beri çok sevdim.
takılıydı. Etrafta kimse yokken birkaç kez paltosuna dokun- Ama hiçbir zaman olmamız gerektiği veya benim istediğim
muş, bu bile heyecandan kalbimin yerinden fırlayacakmış kadar yakın olamadık. Belki de kişiliklerimiz benzediği için
gibi atmasına yetmişti. Ev arkadaşım Samet (Şimdi Bursa’da birbirimize doğru o ilk büyük adımı ikimiz de atamadık.
kardiyolog) bunu duyunca “Fetişist misin nesin? Git konuş. Her bir araya gelişimizde Sibel’in verdiği listenin madde-
Olursa olur, olmazsa olmaz. Ne korkak adamsın” demişti. leri zihnimde sıralandı. O da doktor kimliğimi bir kenara
Hergün kızla konuşmak için kararlı bir şekilde okula gidiyor, koyamadı. Her an korktuğu bir hastalığa tanı koyacakmışım
bir türlü cesaret edemeden geri dönüyorum . “Dikkatini gibi mesafeli durdu. İlk karşılaşmamızdan yedi buçuk yıl
çekeyim” diye sınavlarda ondan daha yüksek not almaya sonra, ağzına hayatta bir tek sigara bile sürmemiş adam çok
çalışıyordum. Bu her zaman olmuyor, olursa da hiç kolay agressif seyreden akciğer kanserinden 3 ayda öldü. Öldü-
olmuyordu. Üçüncü sınıfın başında patoloji pratik listeleri ğünde yurtdışına giden arkadaşlarına rica minnet getirttiği,

44 hekim sözü EKİM-ARALIK 2024